zor nefes
mengene gibi sıkışık
göğsümdeki kafes
aklım karışık
dilim damağım yapışık

tamam sanki hayat
gelmede galiba memat
bende bilirim kabahat
dikkat etmedim kendime
hayatım geçti hep harabat

karanlık hem de nasıl
şu acun
dindi sanki acım

lizör kokusu
eldivenin lastik dokusu
yok içimde ölüm korkusu

yüzüm deki de ne
nedir sağım solumdaki
etime mandallı kablolar
etrafımda ağzı maskeli
kadrolar
yerde karolar
tavanda karolar
anladım bunlar doktorlar

ayarlı karyola mekan
oksijen makinası tamam
biri var baş üstüm de bib bib öten
kalbimle aynı tempoyu tutan
utan lan kaderim utan

nerede sevdiklerim
uğurlarına öldüklerim
camın ardı gördüklerim
hepsi orada
keder dolu yürekleri belli
gözleri endişeli
eşim oğullarım gelinlerim
torunlarım canlarım ciğerlerim
birde fedakar kardeşlerim

nereye
gidip geldim
dedemi babamı
annemi nenemi mi gördüm
tam bilmiyorum lakin
hayatın ipini yeniden ördüm.

hasta halle yazdım bunları
yaşadığım insanlık halleri
aman siz dikkat edin
sağlık denilen nimeti

bitti dört günlük macera
işte yine geldim dünya
merhaba