Bacıda Abi’ye böyle yaparmı,
Doğruyu bilmeden leke atarmı,
Evlat Babasını böyle yakarmı,
Sağolun güneşim söndürdün Bacım,

Değermiydi beni böyle yalnız koymaya,
Sorgusuz sualsiz canım almaya.
Kanıyor yaralar gelin sarmaya,
Soktuğun hançeri gel çıkar Bacım,

Şu üç günlük kısa ahir ömrümde 
Beni dertten derde saldınız bacım,
Olmadı görsen de bir kez umrunda,
Ölmeden canımı aldınız Bacım,

Ne garezin vardı neydi ki derdin?
Hakkınız ben size her zaman verdim,
Sevgi bahçemizin güllerin yoldun,
Biraz huzuru Abine çok gördün Bacım,

Bıraksaydın yaşaydık görsek huzuru,
Tebelleş etmeseydin, başa Munzur’u
Her, türlü hatayı derdi kusuru,
Hep benim başıma,saldınız Bacım,

Ne murat diledim,ben sana dair,
Yine şu başımda,hep çile kahır,
Hiç mutlu olmadım,yanaştı ahir,
İnan ki,gözümde öldünüz Bacım,

Ne suçumu gördün n’erde kabahat,
Felek bırakmadı peşim,vermedi rahat,
Huzurlu yaşarken Erol bir hayat
Dertleri başıma saldınız Bacım,

Bir umut beslerken size canımda,
Hırsız ettiniz beni en zor anımda
Olamadınız,hiç bir zaman  yanımda
Hani tutunacak dalımdın Bacım.

Güzel göründünüz yüzüme her an,
Hani Abi candı yalanmış, yalan,
Yüzün belli oldu gördüm nihayet
Abini yaşarken öldürdün Bacım.
3-9-19 Erol Göktaş