Annesinin etinden düştü toprağa bir bebek.
Annesi ırgattı babası çobandı
Annesi kendine gelince
Yerden aldı bebeğini toplandı
Ve kalktı
Canından can koptu
Dert değildi ona o yarım kalan işini düşündü
Dağ taş oralı değildi
Orağı öylece kalmıştı düştüğü yerde
Orak mı bebeğimi kendi dağ taş köydü, milletti devletinin
Önce ortaktı kocasıydı, vatanıydı, sahip çıkmak için bebeğine
Bebeği ağladı, şenlendi bir gölgelik dulda edindi
Kucağında bebeği yanında orağı
Anneliğini duyumsadı, anını öyle bir yaşadı ki
Hayatını ellerinde hissetti
Annesini düşündü kendini oracıkta kocaman büyüttü
Bebeğinin büyüyüp hayatını kuracağı kadar
Dağ taş oralı değildi o oradaydı
Orak yanında
Dağın taşın ederi, değeri; kendi terazi bebeği ibresi
Dağı taşı orakla tartıyordu
Aklı, orakla, kendiyle bebeğini tartıyordu
Orağın ibresi keskinliğindeki ucu
Uzuv, araç gereç ve de silah
İş, kainat kapısı; bebek kainatın bacasından düştü
Orakla da kapı açmaya çalışıyoruz
Bir gün ölmeden geçeceğiz kainatın kapısından bebeğim.