Dalgalanmaz deryâ birden öyle kolay kolay her dem…
Bin bir cûşe gerek özden, olur o, olursa erdem
Erdemlilik de gaybetten, gaybetse aşktandır her dem;
Başla dalgaya deryâ sen, aşk bu kadar güzel madem...

Zamanın var mı kalmağa dağlar arasında her dem?
Vakit yakın yıkılmağa, patlar sırasında hemen
Kımılda gayri cûşmağa, sağlar arasında iken
Patlar belki yakınında, belki orta göbeğinden...

O an görürsün dalgayı…!... O dalga kahırdır sana
Eh, görürsün sen deryâyı…!... O zaman âhirdir sana
Terk edersin bu dünyayı, o zaman rahîldir sana!
Kesme aşkla alâkayı, firdevsler sahildir sana!

Sevmeye dem var bu anda; bir sevsene, durmasana…!
Sevmen dalgandır bu anda, bir bilsene, anlasana…!...
Dağlarsa gûya yanında…! Halbuki, gider bir yana…
Sense durursun şu anda, kımıldayıp sallansana!...

Durursan olmazsın deryâ, olsan olsan acı su’sun!
Dalgalanırsan sen varya…! O dalgayla aşk bulursun
Kımılda be gayri deryâ! Aşk var sende, ne durursun?
Kıl da bin bir cûşu urya, senin de bir dalgan olsun!

Deryâlar olmaz dalgasız, güzeller ise sevdâsız…
Yani deryâsı-meryası… aşksız-sevdâsız, faydasız…
Sevdânın da var âlâsı, gör bir dalgalan pervasız…
Allâh sevenin mevlâsı, olmaz ki cûşmak mevlâsız...

Alâmeti dalgadır hep cûşmada, olmaz dalgasız…
İçimden cûşarım demek dalgalanmaya faydasız…
Dalga demek ilgâ demek, ilgâlan gayri ağyârsız;
Bu da ırgalanmak demek, ırgalanmazsan manâsız…

ALİ sen de dalgalan! Bu rıhlettir aynı demde
Bu iş “İleyhi-l masîr”e varır aşk ile o demde
Tâ ki,hûş sahil firdevse varıncaya dek o demde,
Şeb-i arûsla giden de, halvet olmağa bu demde!