Ahî Evran yolunda giderim işte;
Hem yazında, hem güzünde, hem kışta,
On üç ile on sekiz arası yaşta,
Çıraktır benim adım, gurur duyarım.

Bir meslek öğrenmektir benim niyazım.
Kalemi tutmaz elim, bozuktur yazım.
Fırsat verdi işte yüce Allah’ım.
Kalfalık alacağım, gurur duyarım.

Çırağım fakat insanım önce.
Çocukluğum yaşamazken gönlümce,
İnanmazdım, görsem her gün düşümde.
Açıldı okulumuz, gurur duyarım.

Doğruluk, dürüstlük, cömertlik bende;
Okuyoruz, sağ ol hocam sayende.
Bir gün usta olup ben de gidende,
Çıraklık Eğitim’den gurur duyarım.

Daim olsun okulumuz, budur muradım.
Yıllar yılı hasretindim, çok çok aradım.
Kıssadan hisseye bir ders alalım.
Ders almaktan kendimce, gurur duyarım.

Uzun lafa gerek yok, bitiyor sözüm.
İlim ile irfana çevirdim yüzüm.
Ahîlik ocağına bağlıdır özüm.
Âlimin kölesiyim, gurur duyarım.