gözlerim ki gün doğumu
gurbet öper yüreğimde oğlumu
amazonlar şehri teras katından
şahlanırsa hasret düşer atından


öznesi uzakçıl çocuk
sen dalarken
gündüz vakti
gece diye uykuya
aç mısın açıkta mı
üstünü örtsün melekler
kızı deniz denizi kız kokan
o muhannet büyük şehirler
gözünü korkutmasın nehirler

seher rüzgârı sabahımın
kelebek çırpıntısı yüreğim
zerreleri dağılır kanatlarımın
nöbetleri çoğalır korkularımın

daha kapanmadı ömür defterim...


öznesi uzakçıl çocuk
mecburen bu yolculuk

sensiz bakıyorum şimdi
rasathane sırtlarından
karadenize...


gülüyorum...
daha senle akşamdan kalacaktık
ki aynı şişede bi içim su şaraptık
bi dubleye zom olursun demiştin
türküler dinleyip efkârlanacaktık

sen ayrıldığına ben en sevdiğime


balıkları kuluçkaya yatıracaktık
havyar diye...
yanında kıpkızıl gün batımı
yeni açtım
yıllanmış
milattan kalma...


kırkı geçince
kırkı da çıkıyor sözlerin
ekledikçe kibritleri uç uca
yeni özlemler yakıyor canım


kuzusu yiten koyun
daha dün gibi bebe
bu ne tuhaf bir oyun
ne ara geçti boyumu boyun

parmaklarımın ucuna
yumuk yumuk tutuşurdun
avuçlarının içinden öptüm...