2
Yorum
22
Beğeni
0,0
Puan
1643
Okunma
meçhule uzanır gölgen..
her ayrılık döner muhakkak
kalp mahallinde bıraktığı aşka
topla’ gözlerini üstümden
tüfek’ çatan kaşlarınla..
gül emzirir ıssızlık
gelincik açan ellerinde
üstünü açık unutursun uykunun
rüyan üşür
ne vakit güzlensek
bakışlar gül’üşür
oysa yastık altında biriken düşlerimiz vardı
mavi kumbaraya attığımız
vadesi dolsun diye sabrın
taş olup çatladığımız
umut işte
balon hırsızıyla yan yana
sen bir yana
ben, yüzünden düşen bin parçada
kendini arayan ayna
belki kırıklarını topluyorsun saçlarının
yalnızlığın dip boyası gelmiştir
ya da sessize aldığın duvara karşı
kitap okursun kim bilir
meçhule yazılır fail
bozulur yemin
gül solar
gelincik ağlar sonunda
sil mavinin izini
bulutlar yaş’landığında..
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
