bir peri düşüydüm
yıldızlar dolusu gece, mucizeydi göreceliğim
cemreleştikçe sancılarıma daha da büyük acılar büyüttüm habitatımda
en çok da tenime düşen yangınlığından sevmiştim kararmışlığımı
bir de sen ve senin tarifine, tarif ekleyemediğim sıcağını, kucağını



kırıldım
düşen son yaprağın ardından kuru dal misali
güz masalı değildim oysa rengime hazan hiç değil
kanat germeyin şekil vermeyin yazıma, ayazıma
zemherisi figan içim dışım kıştır zaten benim



mürekkebi damladıkça
ağrıyan hüznümde sayfalar dolusuyum şimdi
dilimi de kaybettim dillendirdiğim hikayemi de
şiir firarisi sessiz bir harfim belki,
belki de alfabesine çığlıklarında mülteci



adıma adını,
adımlarıma yollarını katmaktan geliyorum
gölgesine üşüyen servi, toprağına yeşeren ceset gibiyim
bildiğin gibi değil,
bilemeyeceğin kadar bildik biriyim bu aralar kendime



doldur be meyhaneci dedikçe
içtikçe ölesim, öldükçe yine sana dirilesim geliyor
dolu dizgin sarhoşluyorum, sarhoşluğuma da
yinede boşluklarım dolmuyor, dolamıyor
bir peri düşü kadar sen düşlerimde şiirleşmedikçe..









ilhanaşıcınisanikibinondokuz