CAN ÇİÇEĞİM


Sensiz hayat,
Hayatmıdır ?

Sensiz;
Yutkunduğum,
Her lokma,
Boğazıma dizilir.

Sensiz;
Attığım her adım,
Kaldırımlara takılır.

Sensiz;
Her gülüşümde,
Gam, düşer yüreğime.

Deniz fenerlerine kanıp;
Balıkçı ağına takılmış,
Yalnızlığa; Uzun, uzun baktıkça.

Ağlamaklı olurum;
Gözlerim dolar,
İçimi, korku sarar, içimden.

Ardından, hatıralar dizilir..

Aydınlık ve karanlık;
Birbirine karışır,
Gün yaralarıyla,
Güneşe gülümser.

Gece olur;
Gece, gündüzü sorgular.

Gece bekcilerinin düdüğünde;
Gündüzden kalmış,
Sessizliğin ve korkunun,
Endişeli sesini duyuyorum.

Gökyüzünün;
Pencerelerini açıp,
karanlığı Yırtarcasına,
Avazımın çıktığı kadar,
Haykırmak istiyorum.

Sensizliğin çığlığını,
Haykırmak istiyorum.

Sensiz olmuyor;
Sensiz nefes alamıyorum,
Sensiz hayat hayatmıdır ?

Sensiz hayat;
Çileden ibaret,
Ateşten, gömlek gibidir.

Çocukluğumun çiçeği;
Pembe, sarı ve beyaz,
Kırmızı, can çiçeğim.

Ömür elçim;
Sensiz hayat,
Hayatmıdır ?

Şimdiki aklım olsaydı;
Ahhh, şimdiki aklım olsaydı,
Akılsızlığıma, ağlarmıydım.
Ağlarmıydım.


Bilent ATALAY
30-03-2019 / Bursa


Arşiv:
profil.edebiyatdefteri.com/komsukalp/