DERLER DERLER

Bir anlatsam, baştan sona
Birileri, kızma derler
Söz söylesem, haktan yana
Keyfimizi, bozma derler

Atı alan, Üsküdar’ı
Çoktan yolu, etmiş yarı
Bu işlerin, yok ayarı
Boş boşuna, yazma derler

Dokunursam zülf-ü yare
Yürek yanar, pare pare
Kimse bilmez, nedir çare
Derinlere, sızma derler

Herkes Alim, herkes zeki
Akıl fikir, onlar ne ki
İnat için, her söz peki
Kem söyleyip, azma derler

Söyleyen var, dinleyen yok
Beyinler aç, mideler tok
Boş laflara, itibar çok
Karalayıp, çizme derler

Bak insanlar, ne hal almış
Ya süpürmüş, ya aç kalmış
Yukarısı, bir bir çalmış
Ağız burun, büzme derler

Okumadan, olan alim
Ya cahildir, ya da zalim
Kimse demez, nedir halim
Bağımızı, çözme derler

Kader diye, susturulan
Korkutulup, pusturulan
Aç karnına, kusturulan
Bize destan, düzme derler

Hacaloğlu, zırdan deli
Gahi deli, gahi Veli
Ahmakların, mahküm eli
Uyandırıp, üzme derler


Hacaloğlu