İNSAN YALANCI

Hemi kindar hem de, dindar olunmaz
Dinimizde bu yok, insan yalancı
Mü’min kulda haset, kibir bulunmaz
Haddini bilmeyen, insan yalancı

Hemi hırsız hem de, dindara bakın
Yoktur böyle bir şey, inanman sakın
Bunların yüzünden, kıyamet yakın
Kul hakkı bilmeyen, insan yalancı

Hem rüşvetçi hem de, dindar olacak
Mazlumu çalacak, cebi dolacak
Bu sayede belki, makam bulacak
Nefsini düşünen, insan yalancı

Küfür söyler ama, dindar görünür
Sakal cübbe şalvar, Şeyhe bürünür
Madi çıkar için, “alçak” sürünür
İki yüzlü müsrif, insan yalancı

Ahlaktan bihaber, olan dindar! var
Vicanından kira, alan dindar’ var
Milletin malını, çalan dindar var
İmanı kin olan, insan yalancı

Abdest namaz bilmez, dindar takılır
“Amentü”yü sorsan, yere çakılır
Bunlara uyarsan, bu din yıkılır
Cehalete batmış, insan yalancı

Adam Cehennem ateşinin önünden geçerken bakar ki, mahallenin İmamı boğazına kadar ateşler içinde yanıyor, yanıyor ama kahkahalar atıyor. “Hocam hem yanıyor hem de gülüyorsun hayırdır, bu ne iş”. “Ne yapayım” der hoca “Aşağıda Müftü efendi ayağımı gıdıklıyor”

Hacaloğlu