Temaşa etmeli Hakkın mülkünü,
Öğrenmeli insan işin künhünü,
Yüklenip sırtına dünya yükünü,
Yarın mahşer günü üzülmemeli.

Var olmak mükafat akleyleyene,
Arzusu verilir her isteyene,
Geçirip ömrünü güle eğlene,
İsmi şaki diye yazılmamalı.

Dünyadır çağırır süslü bir gelin,
Sen ona koşarsın o vermez elin,
Gözü açık gitti nice güzelin,
Malikse derisi büzülmemeli.

Aşk ile varmalı hakkın yoluna,
Verilir defterler bir gün eline,
Kapılma dünyanın günah seline,
Lakin arsıza da ezilmemeli.

Nice yiğit gelip geçti dünyayı,
Kimi meslek etti şirk’le riyayı,
İnsan her dem görmez güzel rüyayı,
İsminin üzeri çizilmemeli.

Günah ile sevap tartılır bir gün.
Rızaya varırsan işte bu düğün,
Başına imtihan açıldığı gün,
Kolların harama çözülmemeli.

Mazlumları koru, garibi kolla,
Bir şey vermesen de gülücük yolla,
Vermen gerekirse ver belki zorla,
Yaptığın sevaplar sezilmemeli.

Atila Yalçınkaya

1.2.2012