5
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
797
Okunma

Benim bu yalnız gecenin tek konuğu
Bir de büyülü Ay’dır geceye eşlik eden
Mehtabın ışık şöleni kestiği an soluğu
Hatıraları solumaktayım zihnimden
İnat edip davetkâr duvarlara
Alıp çıkmaktayım ceketimi
Adresini bilmediğim sokakların kollarına
Bırakmaktayım kendimi
Rüzgârın fısıltısından belli ki
Herkes, uyumakta!
Bir sokak lambası hariç belki
Şu, en uzakta!
İzlemekteyim sesimin yankılandığı yolu
Ayaklarımda ahenksiz bir yürüyüş ile.
Galiba ıssız sokakların da tek konuğu
Benim bu gece…
5.0
100% (13)