Herşey anladı beni de, bir siz anlamadınız......

Yer anladı beni, gök anladı, akan su, ıssız gece anladı,dolunay anladı beni, ama siz, ama siz anlamadınız. İnsanın hem cinsini anlamaması, hor görmesi, yok görmesi akla ziyan değil mi...Herhalde dünyanın en zor meselesi anlaşılmamak olsa gerek. Hayvanlar anlaştı, bitkiler anlaştı, gece ve gündüz anlaştı, ama Ademoğlu anlaşamadı.... Oysa misafir geldiği bu hanı saraya çevirip baş köşeye oturma yanlışlığına kapıldı. Halbuki dünya iki kapılı bir handı, insanlar onu bitmez sandı, fazlası ziyandı, ateşine kapılanlar bir bir yandı. Dünya dahi bizi anladı.. Ama biz ne dünyayı anladık, ne de birbirimizi. Tanışmak, anlaşılmak için yaratılan eşref-i mahlukat,bir türlü tanışamadı, ve hiç anlaşamadı. Anlaşılmak ne kadar da zormuş meğer. Fikirlerin çatıştığı gibi, varlıklar da çatıştı. Filistin de anlaşılmadı körpe bedenler. Halepçe de anlaşılmadı. Suriye de anlaşılmadı.... tarih anladı beni,coğrafya anladı, zaman anladı,ama siz, ama siz anlamadınız.
Ya ben kendimi anlatmayı bilemedim ya siz anlamak istemediniz. Gerçi ben küçükken de beni anlamamıştınız. Yer bağrına bastı beni, gök altında misafir eyledi, asırlar varlığıma şahit oldu, ama siz ne beni anladınız, ne de aranıza aldınız. Oysa dünya hepimize yetecek kadar genişti.... dünyayı körpekcik bedenimize çok gördünüz. Ecel anladı beni, Melekül mevt anladı beni, Mezar anladı beni, ama siz, ama siz anlamadınız.....

Bahattin Bulut/2103/2019/Perşembe/Van