sevmek ağlamaksa
hadi gel adını birlikte koyalım
sevmek ayrılıksa
bırak;
ne kadar kanayacaksak kanıyalım
şayet sevmek bize nasip değilse
kime derdimizi anlatalım
sevmek yürekteki acıyı paylaşmaksa
üzüldüğümüz de sıcacık bir kucaksa
ve uğrunda
her türlü meşakete katlanmaksa
unutma ki
ölünceye dek sevgilimsin



gülerken herkes eşlik eder
ya ağlarken
başarılarına herkes ortak olur
ya yenilgilerine
öyle bir sevgili edin ki
seninle yansın
seninle tükeni versin
ve kalbin de yeri olmasın
başka adresin
gerçek sevgili
hata yaptığında
seni uyarandır
yaptığın yanlışı
el alame duyuran değil



sen karşındakine
içinden geçeni açık bir dille söyle
kabul etmiyorsa
sal gitsin
bu aşk da burada bitsin
bir gün bana sorarsan beni mi hayatı mı tercih ediyorsun diye
hayatı derim
ve sen küser gidersin
bilemesin ki hayatım, canım, ciğerim sensin
aslında benim gözlerim kahverengi
güneşe bakınca ela oluyor
sana bakınca ise çok fena
sen gülüm
sen perim
sen sedefim
sen en güzel keyfim
deyilmisin