2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
732
Okunma
Kırarım denizin uzanan ellerini
Bir anne içgüdüsüyle, yavrularıma
Şap şap, yüzüme vursa da fiskelerini
Halel getirtemem, asla, doğrularıma
Taştan olsam da sıra sıra her ne kadar
Benim de içimde çırpınır bin bir yürek
Üstümde dolaşan, bağrışan, ağlaşanlar
Hüküm sürecekler bende ölünceye dek
Gözetlerim fenerimle hep enginleri
Ki ordan gelirdim ben bir fırtına olsam
Her an nöbetteyim bir ileri bir geri
Gelen gideni sayarım hemen her akşam
Şimşekler başladı koşturun yavrularım
Göğsümün sonsuz güvenli sığınağına
Eğer dönmezseniz, tam değilim ben yarım
Atın gitsin sarıp bir balıkçı ağına
5.0
100% (3)
Cevap Yaz