İstemezdim kimseyi kırıp incitip üzmek,
İstemeden de olsa bazen oluyor işte,
Deryandan başka gölde aklıma gelmez yüzmek,
Sırf helalleşmek için bir yaram vardı düşte.

Eğer bir kimse ile olmuşsa güzel anım,
O hatıraya karşı sözle acı dökemem,
Bu da mizacımdaki belki en kötü yanım,
Unutulmuş olsam da hatıra rest çekemem.

O ilk günden bu yana kalan cam kırıkları,
Daha çok parçalanıp batıyordu canıma,
Aşılmazdı arada olan fay yarıkları,
Helalleşmeden veda dert kalmıştı yanıma.

Sadece bu yüzdendi bahsim eski sevgiden,
Yorgunluğum ondandı uzaktaki diyardan,
Aklıma gelmez bile maziyi silip giden,
Elbette hayır gelmez unutup giden yardan.

Bunu bilmediğinden üzüldün sanıyorum,
Vicdanen çektiğimi bir düşün de dön geri,
Onun gibi yapmana zorla dayanıyorum,
Viraneye çevirme işgal ettiğin yeri.

Hiç önemli değil de düşün güzel meleğim,
Gören şu halimize bakıp acaba ne der,
Yüzünü mutlu görmek tüm yegâne dileğim,
İnsan karar verirken biraz da insaf eder.

Öyle ya düşünürsün tavrının sonucunu,
Çuvaldızı sok ama kendine iğne sapla,
Hatırın kaldırmadan bir taraftan ucunu,
Hazin ve mutlu sona adımını hesapla.