Gecenin bağrında ağlar çocuklar,
Hiç ısıtmayan bir kucaktayız, gel.
Bu çığın önünü kesmiş yasaklar,
Belki de daha ilk duraktayız, gel

Tutmuyor kanadım, bağlandı kolum,
Bir ıssıza düştü apansız yolum,
Işığı gözümde dondurdu ölüm,
Duasız mezarda, kuraktayız gel.

Yüreğim kuşkulu, hislerim ezik,
Tamburda çırpınır “gel” diyen müzik,
Çileler boynumda çıkmaz bilezik,
Bu alfabede dev bir noktayız, gel.

Ne gün bahar olur çetin kışların,
Başka iklimlere göçtü kuşların,
Sonsuz kadar uzak, uzak mı yarın,
Avcılar ardımda, tuzaktayız gel.

Makyajı kanlıydı bu gece ayın,
Istırap ateşi yanarken köyün,
İster beni kızgın çöllere koyun,
Yağmurlar getiren dudaktayız gel.

Çocuklar avunmaz artık masalla,
Rıhtımda sevgiyle bir mendil salla,
Gemileri yak da, bir kırık salla,
Zaferde çekilen bayraktayız gel.
------------------------------------
Hüseyin Özkaynakcı