İstanbul’un tebessümü kayboldu neredeyse
O şen kahkahasını, gülüşünü özledim,
Serin rüzgarlarında sahilinde uçuşan
Martıların çığlığını, danslarını özledim..

İstiklal’in yol boyunca huzur veren suretini
Galata’nın engin maviye bakışını özledim,
Gündüzün kalabalığı, akşamın sükunetini
Güneş’in turuncu tonda batışını özledim..

İçten gülen simaların, hoş sohbet komşulukların
Dürüst arkadaşlıkların varlığını özledim,
Sokaklarda misket oynayan çocukların neşesini
Annelerin gereksiz endişesini özledim..

Büyüsü bozulmuş sanki eski halinden eser yok
Gölgesinde demlendiğim yeşilini özledim,
Kızkulesi’nin bile artık eski tadı yok
Uzaktan uzağa huzur verişini özledim..

Değişmiş nefes alışı kuş misali o bakışı
Dik dururken kıvranışı yaralıyor derinden,
Canım acıyor baktıkça hali içler acısı
Şimdi hiç farkı kalmamış bir savaş eserinden..


08.03.2019__14:50