Yer Beni Yer; Kaçış bu Atalet

Ben bilmiyorum ölümü
Doğduğumu hatırlasam belki bilirdim
Ben ölü görsem de ben bilmiyorum ölümü
Biri yer beni, tam sindirene kadar
Kim yer beni bilmiyorum
Toprağa gömüyorum ama nasıl yeniyor bilmiyorum
Aydınlıktan karanlığa geçiş gibi
Ölenin güneşi gömülür
Bir gün kimsenin güneşi kalmayacak
Bir gün enerjisi bitecek güneşimizin
Bizde kaçışacağız
İşte her ölümüz bu kaçışın provası
Bende gömülen yediklerim
Bende gömüleceğim yer beni yer

Karşılandım karşılanacağım, uğurlandım, çünkü

Canlı canlı yenilmek mi?
Kim zevk alır dişlerinin arasında benden
En çok yumruklarla tekmelerler
Bıçaklar ve ateş ederler silahlarıyla
Kurt kuş mu? Biz yedik bitirdik onları
Şimdiki canavarlar Trafiğimizde, iletişimde kötü bilişim
Kim yer beni toprak yer beni, her zaman
Ataletim bitince düşünce kalkmamak üzere
Canlanmak, yine canlanmak üzere
Bir can hesabı mı canlanmanın hesabı
Millet işte insanlık
Toprağı da yer bir ateş, bir kıyamet
Yine soğur yürek, bir beyin
Ne olduk ne olacağız
Eşya bile olur bilmeyiz, canım bilmeyiz
Çünkü iletişim bilişim bulunacağız
Bildik mi biter iş, söner ateş
Şair olan tutuşmuştur bir kere yanarda yanar
Bitti mi küllenir, bir kültür
Bitti mi bitmiyor…