Şiirlerimden dökülen o denizden
Sen yıldızlara gülerek yüzen,
Sen mehtap altında tacı incilerden
Bir melektin rüyalarımdan gelen!

Gözümden bir lahza bile silinmeden
Billur hayalin gaddar zamana direnen.
Sen bakışından, gülüşünden, sesinden
Eşsiz suretinden bir zerre kaybetmeden!

Sen dilde mahpus akılda müphem
Dilsiz yürekten haykırarak gelen.
Sen bir çiçektin açan en güzel çiçekten,
Sana mahsus o en güzel bahçeden!

Sen, gelerek o en güzel bahçeden
Bir gece yine gülümsedin derinden
Bir deste verdin kar gibi ellerinden
Kucağında topladığın o al güllerden

Sunduğun o deste deste güllerden
Ben göğsüm patlarcasına koklarken
Sen kokunu dibine kazıdığın o ciğerden
Bir ucube yarattın, zifirden ve küllerden!

Sen kokuna yakışır o vechinden
Utangaç havana hayran seni seyreden
Kaçırdın gözlerini gözlerimden
Hayatı kaçırır gibi ölümden!

Sen nefesinde meltemler esen
Sen nefesinde nefesleri kesen
Sen maziden yadigâr bir sır,
Sözünü edenin kellesi giden!