0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
838
Okunma
Her sabah aynı alaturka hikâye
Bir kadını arar uykulu gözlerinde
Hayallerin kimsesizleştirdiği gerçekler üstüne
Güneşin körlüğüdür sabahlar aşk dilinde
Anlamı unutulmuş kelimeler gibi
Nefes alıp vermektir yaşama hissi
Anlatımlar mağlup etse de bilinmezliği
Ancak yaşamakla anlaşılır yalnızlığın gerçeği
Küçük bir çocuğun tebessümü ile
Her şey onu tasvir etse de
Olan tek şey gözyaşıdır sadece
O an ise kalabalıklar içinde sığıntı bir gölge
Bir hayalin her mevsim solduğu
Yaşanmak istenilenin yokluğu
İşitenin kelimelerden ibaret olduğu
Aşk denilenin aşığa dair tek soluğu
Hiç okunmasa da aşığın ölümünü anlatır
Kader diye adlandırılan soyut satır
5.0
100% (3)
