Ne ümitler ederek, başlar en büyük aşklar
Ilık bir rüzgar eser, başını döndürürken
Gözlerini kör eder, parıldayan ışıklar
Hesabı bile vermez, umudu söndürürken


Aldanırken loşuna, dünyanı cennet eder
Mis kokan bahçesinde, dolaşmaya başlarsın
Elin kolun bağlayıp, içerine hapseder
Kalbine sevgi katıp, sevda ile haşlarsın


Ömrünün sonuna dek, sürecektir sanırsın
Hayallerini kurup, yarınları beklerken
Sabrını sınadıkça, günden güne tanırsın
Heyecanı yitirip, kalbin solda teklerken


Yaralıyken yüreğin, bandajsız kanar durur
İlacı olmadıkça, ne yapsan saramazsın
Öyle canın yanar ki, acısı dibe vurur
Kapatır tüm yolları, bir yere varamazsın


Meydan okurcasına, direnirsin yinede
Kafandaki sorular, cevabı bulsun diye
Vazgeçemesin asla, muhrik olsa sinede
Aşk bu denli güzelse, canı yakışı niye ?


Nesrin Önem
03 03 2019
Tekirdağ