Ömür bir ok atımı,varla yok arasında
Dolu dizgin bu koşu,nihayete özlem mi
Kaç fikir dondu kaldı,beyin fırtınasında
Cinnetin ortasında ağlasam mı gülsem mi.....

Bir acı rüzgar sonu,kayboldu oyuncağım
Karanlık gecelerin,kasvetinden ürkerim
Daha başka ne kaldı,kaçacak korkacağım
Mumların solgun yüzü,yağı bitmiş fenerim.....

Her kuytu başka korkunç,her umut ipi çürük
Duvarları yosunlu nefes kesen bir zından
Ciğerden bir parçayı koparır her öksürük
Zamanla bir yudum su zor geçer boğazından.....

Hicretler hicranları,sürükler peşi sıra
İnsan oğlu sıyrılıp çıkamaz derisinden
Ölüm ki,en son nesne gelecek şey hatıra
Her anını takipte gelse de gerisinden.....

Bu küheylan nalını kaybetmiş mezarlıkta
Hangi koşudan yorgun düştüğü aşikardır
Ne gözüm ziynetinde nede hükümdarlıkta
Her mevtanın mezarı,mutlak boyu kadardır.....

Ordulara dön emri vermekte gecikirse
Nefsin bir kibrit ile,tutuşturur cihanı
Vesvese can çekişse yerin dibine girse
Yine fıtrat merakta,olanı olmayanı.....

Gel mezarcı, bu gün de uğurla bir yolcuyu
Mendilsiz iki avcun,dua dolup taşıyor
Zaten doğuştan beri ecel kurmuş pusuyu
İnsan oğlu anbean,ölüme yaklaşıyor.....

01.03.2019.GÜREL Nezlim