kuşlar yere kondu’mu
kış geldi derdi dedem
üşümek değil derdi açlıktı bu
yapraksız dallar da kamufle olamıyordu


ağaran saçlarıma yuvasız kuşlar seğiriyor
çünkü gündür bitiyor
ürkütülüyor sararıp yapraktan önce
yollara düşen umutlar


kaldırım da serçe sesleri
sırtım da sevabına kuş yemleri
hangisi acından ölse hesabı bana
bütün kuşlar hep bi avazdan kanatta...


hararetle konuşmuyorum
su/s kuşları ölüyor
yağmurun hızı
cam da arap kızı
şam’ın şekeri ve siyah gök yüzü
kurşuna dizilmiş çocuklar zümrüdüanka

bi öfke ki sorma gitsin dolanıyor dilime...


kapı aralık
zemheri’ye uzanırken zaman
kırılacak dallar yine fırtınadan
seyrelecek kuşların konduğu mekân


yüreğim kanar

çok sıkarsan boğulurum
açıversen kanatlarım uçurum
yüreğim ki avucun da dururum
içim de hıçkırırken kuş sesleri...

ah etsem
acını göster diyorlar
ağacın gölgesin de yavru kuşlar
yağmur vuruyor yüzlerine tane tane


uzun süre sus kalamıyorum
pencereye teğet kuş geçiyor
akıp geçiyor
bakıp geçiyor
geçmiyor zaman
iki kanadın kanda da olsa gel diyor aman

bi özlem ki sorma gitsin dolanıyor dilime...


gece de kar
bin parça nar
kanatlarımız yanar
ölümün üstün de kimin eli var...