Aşkı gözlerimden oku sevgili
Seni ne çok sevdiğimi
Ne kadar değer verdiğimi anlayacaksın
Mühürledim yüreğimi
Takıldım peşine bir uydu gibi
Etrafında dönüp duruyorum
Gecemi aydınlatan ışığım sensin
Gözlerinden bir yıldız gibi kayıp gidemem ki .

Sıcak gülüşlerinden öpsem
Dudak kıvrımlarında kalsam öylece
Titrese bedenim
Öpücüklere boğsan kesilse nefesim
Bir mum gibi gözlerinde erimek istiyorum .

Kendimize yeni bir rota çizelim
Yelken açalım bilinmezlere
Çok uzaklara
Kimsenin bilmediği yerlere gidelim
Acılar kalsın geride
Umutsuz yaşanmıyor güzelim .

Hiç kırıp üzdüm mü seni
Bitti dediğin ana kadar
Sustum
Etle tırnak gibiydik seninle
Eline diken batsa
Canım yanar ağlardı gözlerim
O kadar kolay değil
Son noktayı koyamayız bu aşka .

Hani denir ya
Bir şeyden çok korkarsan
O gelirmiş başına
Sen gözlerimden sakındığım
Bir damla gözyaşına kıyamadığım
Kaybetmekten korktuğum biricik aşkımsın .

Az önce seni aradım
Cevap vermedin meşgule attın
Kendimi çok kötü hissettim
İçim parçalandı konuşamadım
Senden vazgeçmeye yoktu niyetim
Tekrar aradım
Uzun bir sessizlik oldu
Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum
Belki de bir asır
Kısık bir sesle
Bir daha arama dedin
Yığılıp kaldım oracıkta
Kıyametim koptu bir anda .

Biliyor musun?
Yüreğim hiç bu kadar acımamıştı
Ağlamak istedim ağlayamadım
Kurumuştu göz pınarlarım
Göğüs kafesim daraldı
Duygularım paramparça oldu
Bunları hak edecek ne yaptım
Artık uyanmalı
Farkına varmalıyım bazı şeylerin .

Artık hiçbir şey umurumda değil
İsterse dünya tersine dönsün
Senin umurunda olmadıktan sonra
İşte bu yüzden yalnızlığı seçtim
Çok mu merak ettin
Ne kadar mı yalnızım
Anlatsam anlayacak mısın?
Unut gitsin .

Deşme yaramı bırak kabuk tutsun
Ne kadar zormuş
Kalabalıklar içinde yalnız kalmak
Sensizliği solumak
Ellerini tutabilaseydim
Gözlerinin içine bakıp sevdiğimi söyleyecektim
Aramıza girdi kara kediler
Mutluluğu çok gördüler
Elimde sihirli bir değnek olsaydı
Zamanı geri alabilseydim
Kokunu daha çok içime çekecektim...






Refik
01 . 03 . 2019
İstanbul