Seni kim çağırdı, can tabip bana?
Sen git cânân gelsin,medet değilsin,
Bu yarayı açan, can habip bana,
Yâr yüzüme gülsün, medet değilsin.

Aşk acısı tadan, tatlıya güler,
Derdi derman bilen, deva mı diler?
Gönül gözyaşını, hekim mi siler?
Bırak cânân silsin, medet değilsin.

Sen kara sevdaya, düştün mü tabip?
Ferhat’ın dağları, eştin mi tabip?
Hiç gönül yarası, deştin mi tabip?
Tabip nerden bilsin, medet değilsin.

Dokunma solumda, gizli sızıya,
Ben razıyım hak’dan, gelen yazıya,
Senden deva ummam, ve de taziye,
Sevdam yarım kalsın, medet değilsin.

Neşter mızrap olsa, gönül sazına,
Teller isyan eder, perde sözüne,
Hekim merhem sürmez,sevda közüne,
Çare yârden olsun, medet değilsin.

Lokman devâ bilmez,gönül yarama,
Ruh tenimden caydı,derman arama,
Kul Figani derki, tabip yâr ama;
Nasıl haber alsın, medet değilsin.

Erdem GÜMÜŞ Kul Figani
18 Kasım 2018