Dolabıma astım ruhumu
İğneledim kederlerimi geçmiş levhasına
Yer kalmadı,balık istifi
Yaşanmamış mecnun sevdasına

Yokluğunla varlığının toplamı sıfır
Farkı bir
Seni görsem de bir göremesem de
Nasıl bir şey bu aşk,bu kibir?

Her yerimde ayak izlerin var
Takip ediyorum,izliyorum
Hepsi kalbime çıkıyor,
İzini kaybediyorum
Umutlarımı yıkıyor,
Nefesimi tıkıyor.

Gözlüklerimi çıkarıyorum
Camekansız daha iyi görürüm diye,
Meğersem evvelden takılıymış
Gözlerde yalnızlık camları.

Ateş etmesini bilmiyorum
Ama sensizliğe kurşun sıkıyorum
Çarpıyor geri dönüyor
Tam alnımdan,kaderimin tam ortasından
Vuruyor
Delip geçiyor.

Uzayan sohbet gecelerinde
Adını sonsuz kere tekrarlıyorum
Etrafımdaki herkese adını ezberletiyorum
Her şeye senin adını veriyorum
Herkes susuyor,
Her şey görünmez oluyor.
Bak şimdi de kendi kendime konuşuyorum
Gene yoksun,
Gene susuyorsun,
Geçli konuşsan ne fark eder
Bir ihtimal tanrı bir kulunun daha
Mutsuz olduğunu fark eder
Sensiz olan bu kulsa
Günde üç öğün senin adını zikreder.