3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
807
Okunma
Sevdayı bana anlatan sendin
Her zaman dinlerdim seni.
Dogru olmayı, cesaret bulmayı,
Yarına umutla bakmayı ögrettin bana.
Mutluydum huzurluydum sen vardın.
Yüzüm hep gülerdi beni hep sardın.
Tamam dedim kendime yarim var artık.
Ama bir baktım ki birden koptu fırtına.
Bir acele bir telaş bir burukluk içimde.
Sanki dünya geliyor üstüme üstüme
Aglıyorım kaçıyorum ama sensizlige.
Hemde bir daha olmayacagını bile bile.
Şimdi düşünüyorum çok şey ögrendim.
Buna zalimligi,hainligi,kalleşligide ekledin.
Herşeyi sende gördüm sende hissettim.
Ama gülmekden çok aglamayı ögrettin.
Yani bana dokuz güzellik verdin ama
Bundan sonrası artık zindanda kara.
Korkma unuturum dünya yetmezsede
Takii öbür dünyada...
Cevap Yaz