1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1113
Okunma
Qara torpağını daşını sevdim,
Yazına öyündüm, qışını sevdim.
Sevdim, əlcə boyda quşunu sevdim,
Daha bu dünyanın nesini sevim?
Sevdim, ağacında yaprağa döndüm,
Yürüdüm, gah bağa, gah dağa, döndüm,
Sonunda bir ovuc toprağa döndüm,
Daha bu dünyanın nesini sevim?
Çıxdım qayasına dizim qanadı,
Ağlatdı doyunca, gözüm qanadı.
Gah teselli verdi, gahdan qınadı,
Daha bu dünyanın nesini sevim.
Göyde buludunu sevdim, ağladı,
Yerde pınarları coşdu, çağladı,
Çoxdan gedesiydim, niyə saxladı?
Daha bu dünyanın nesini sevim?
Adamı adama “adam” demirse,
Ocağı yandırıb, “odam!” demirse,
Bir bele sır nedir, madam, demirse,
Daha bu dünyanın nesini sevim?
Küsmürem, umuram, yüzüme baxmır,
Soyuyup köz olan külümə baxmır,
Yürek ki, Şemsinin sözüne baxmır,
Daha bu dünyanın nesini sevim?
5.0
100% (3)
Cevap Yaz