(Atışmacılar grubunda verilen ayak üzerine)

Gönül diye başlıyorum her söze
Bir gül bahçesinde güle yollandım.
Gönül imbiğinde ben geze geze
Aşk kelamı diye dile yollandım.

Dillerden dökülen anlatır aşkı
Sohbet tatlı ise neylesin köşkü
Bir de sazlar ile yapılan meşki
Sevdim diye bile bile yollandım.

“Dost Muhabbeti” var, Bekir Bey pîri
Gönlü kararmışlar olurlar diri
Yakup Köse diye Tekir’li biri
Sazının nağmesi tele yollandım.

İskenderun nere, Emirdağ nere
Gönül köprüsüne ket vurmaz dere
ATIŞMACILAR’ın olduğu yere
İlhamı bulmaya çöle yollandım.

Usta âşıklardan ders almam için
Sözün sanatında yol bulmam için
Ozanlar içinde hep kalmam için
Mayalansam diye göle yollandım.

Bir küçük böcektir arıyı görsen
Öz’den bal yapıyor çiçekler versen
Mümkün mü ki onun, sırrına ersen
Tatlanayım diye bala yollandım.

Ya Rab cümlemizi ateşte yakma
Nefsin yularını boynuma takma
Behlül dostlarının kusruna bakma
Dostsuz kalma denen yola yollandım.

17.02.2019-Mustafa Zincirkıran