Senden önce de yaşıyordum,
Ama hiç nefes almıyordum.
O zaman da dert taşıyordum.
Ama çaresiz kalmıyordum.
Demem o ki;
Hem sende can buldum,
Hem sayende canımdan oldum.
Hem hayat buymuş dedim,
Hem hayatın sillesini yedim.
İlk gördüğüm günden beri,
Duam da sendin bedduam da.
Ahım da sendin günahım da.
Bu tek bir gün bile değişmedi,
Sol yanımda da sendin,
Yanımda olmayanım da.
Varlığını istediğim de sendin,
Varlığımı adadığım da.
*
Senden önce de yaşıyordum.
Ama böyle değildim.
Mesela acıyı bilmezdim.
Ateşe yürürdüm de,
Bu beni yakar demezdim.
Kaybetmekten korkmaz,
Sonunu düşünmezdim.
Kimseyi takmaz,
Ardıma bile bakmazdım.
Senden sonra değişti herşey.
Ümit etmeyi öğrendim.
Beklemeyi sabretmeyi,
En nihayetinde ise,
Yitirmeyi kaybetmeyi öğrendim.
Senden önce;
Acıya dayanmayı biliyordum.
Senden sonra;
Acıyla yanmayı öğrendim.

Celal BAHAR