Bu kaçıncı 14 şubat sensiz geçen,
Ve kanadı kırık bir kuş gibiydim,
Çaresizce onarmayı bekleyen..

Söylesene bu kaçıncı 14 Şubat,
Bırakıp gittiğin yerde ,
Ve bir daha dönmeyeceğini bildiği halde ,
Tekrar umut vaat eden.....

Bu kaçıncı 14 Şubat sayamadım belki,
Oysa kalbim kırık ,yüzüm asık,
Acı bir tablo gibi ,
Ve ne zaman hayalin canlansa gözümde,
Elimde olmadan anılarına,
Hüzün dolu gözlerimle yaş bırakıyorum,
Tıpkı bir Emin Herki misali.....


Evet ,bugün gene 14 Şubat,
Ama ben yalnızım,
Zaten senden önce de ,
Senden sonrada hep yalnızdım,
Beni bu bataklığa sürülmüş yalnızlıktan,
Çıkaracağın günü bekliyorum,
Gel kurtar Şairini sevindirme elleri ,
Sadece küçük bir umut,
Belki herşeyi değiştirmez,
Lakin en azından kırık kalpli,
Karamsar ruhlu Şairini ,
Sevindirirsin bee Zalimim!,
Gel kurtar beni.......