BÝTÝYOR ÖMRÜMÜZ

Daha dün gibiydi dünyaya geliþimiz,
Anamýzýn göðsünden süt emiþimiz,
Her an herkesi harekete geçiriþimiz,
Hayat ne de hýzlý geçti, bitiyor ömrümüz.

Sonra yaþýmýz gelince okullu olduk,
Ýlim, irfan, bilgi, kültürle dolduk,
Mesleðimize atýlýnca nasýl da coþtuk,
Hayat ne de hýzlý geçti, bitiyor ömrümüz.

Askerlik, evlilik, çoluk çocuk derken,
Dünyaya dalýp ömrümüzü törpülerken,
Ýþ, güç para kazanma hýrsýyla yürürken,
Hayat ne de hýzlý geçti, bitiyor ömrümüz.

Yürürken dedim ya aslýnda koþarken,
Þu yalan dünyada avarece yaþarken,
Amaçsýz, gayesiz, boþ hayale dalarken,
Hayat ne de hýzlý geçti, bitiyor ömrümüz.

Daha sonra damatlara, gelinlere kavuþtuk,
Ailemiz büyüdü, farklý evlere doluþtuk,
Öyle günler geldi, birbirimizden savuþtuk,
Hayat ne de hýzlý geçti, bitiyor ömrümüz.

Çocuklardan sonra torunlar da geldiler,
Baldan tatlý halleriyle bizi esir ettiler,
Özümüzün özü olarak kalbimize girdiler,
Hayat ne de hýzlý geçti, bitiyor ömrümüz.

Ömürler hep böyle telaþ içinde geçiyor,
Haftalar, günler, saatler eriyip bitiyor,
Seneler, aylar akarsu gibi akýp gidiyor,
Hayat ne de hýzlý geçti, bitiyor ömrümüz.

Artýk ihtiyarlýðýn boyasý ile boyandýk,
Varýp hastahanelerin kapýsýna dayandýk,
Gençlik ve güzellik gitti, yandýk ha yandýk,
Hayat ne de hýzlý geçti, bitiyor ömrümüz.

Artýk bizler için sayýlý günler kaldý,
Hayat, ömrümüzün çoðunu elimizden aldý,
Ölüm göz kýrpýyor, nefeslerimiz azaldý,
Hayat ne de hýzlý geçti bitiyor ömrümüz.

Dünya hayatý oyun, eðlenceden ibaretmiþ,
Allah’ý bilmek, hayatýn sýrrýna ermekmiþ,
Kendini bilmek en büyük kerametmiþ,
Hayat ne de hýzlý geçti, bitiyor ömrümüz.

Salih Sedat unutma, Rabbini bilmelisin,
Bilmek de yetmez, O’na boyun eðmelisin,
Bu da yetmez son nefeste imanla gitmelisin,
Hayat ne de hýzlý geçti, bitiyor ömrümüz.
Salih Sedat Ersöz