Şükür Allah’ım şükür
Ondan başka kimim var
Buna edilmez mi şükür
Kıymet bilen yarim var

Ne sürünse deniz kokuyor
Zannedersin ırmak akıyor
Ah ah öyle bir bakıyor
Ceylan bakışlı yarim var

Bilemem ellerde güzel varmış
Bir bakınca yürekleri yakarmış
Hepsini geç hepsi kaşınmış
Benim selvi boylu yarim var

Yahu onun kadri bilinecek
Kadrin bilmeyen tarihten silinecek
Onun için canlar verilecek
Vatan gibi yarim var

Kimi der malım var
Param var pulum var
Hasılı dünya malım var
Gerek yok cennet gibi yarim var

Güneş şöyle yavaş yavaş batınca
Ortalığı karanlıklar basınca
Ah aydınlık deyip herkes bıkınca
Dolunay gibi doğan ay yüzlü yarim var

O oldu mu esvap çamaşır birikmez
Bir işe başladı mı bitirmeden bırakmaz
Çok iş tutar amma biri görükmez
Benim kara bahtlı yarim var

Öyle her olayı üstüne almaz
İzinsiz kimsenin sözünü bölmez
Maşa varken elini ateşe salmaz
Her işe yakışan hamarat elli yarim var

Daha nasıl anlatsam yarimi bilmem
Kış güneşi mi sabah uykusu mu desem
Dağ menekşesi mi çiğdem mi desem
İnsanı mest eden nergiz gibi yarim var

Atalarımız değil mi bu sözü söyleyen
Anasına bak kızını al diyen
Hüseyin’e kendini aşık eyleyen
Şirin’i bilmem amma Leyla gibi yarim var

Hüseyin Kurt
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.