BelkiSizi ne zaman tanımıştım ? Tanıyabilmiş miydim daha doğrusu? Fenerler astığımı hatırlıyorum gözbebeklerinizdeki karanlığa. Dudaklarımda bir titreme soğunuğuzdan. Ve ruhumda telef olan binlerce tomurcuk, sesinizdeki yalancı güneşe aldanan. Demli ve nemli bir yalnızlıktı bana bağışladığınız, ellerinizde yoğrulmuş nefesi Yine de; Üç aşağı beş yukarı bir aşktı bizimkisi. Bir ışıktınız belki çocukluğumdan süzülen.Ya da kendimi kandırma vaadim. Fazla masal okumuştu belki küçükken ninem. Güz sancısıydınız belki romatizmalı kalbimin. Tuz ve yosun kokusu bir çekimlik. Bir meltemden kalan matem. Kulakları çekilmemiş şımarıklığım belki. Belki gerçeğin bir busesi Yine de; Üç aşağı beş yukarı bir aşktı bizimkisi. Kendime kapattığım pencereydiniz. Sözleriniz sılaydı, gözleriniz gurbet. Bilmiyorum neye zorunlu hissetmiştiniz kendizi. Sizi tanıdığımda baştan ayağa yeniktim zaten, tebrikler bir de siz yendiniz. Söktüğünüz kendiniz değildi sadece bendeki. Notalarına ayırdınız içimdeki sesi. Yine de; Üç aşağı beş yukarı bir aşktı bizimkisi. |