Sarıl sımsıkı
Bahçede bulduğun yalnızlığa
Uzun konuşma
Bir salkım şiir gönder
Avcundaki mevsimden


Yaprak dökmesin sesin
Soluduğun yaşamların sonbaharında
İyi güneşlenmiş bir Eylül yap
Kolunda erit zamanı kanına karıştır
Takvimin çivilensin gizli duvarına
Bir ömür yap bize şimdiki zamandan
Bir soluk yeter
İki kişilik tutsun ellerimizden

Uzun konuşma
Sesin yara kabukları
Şarap rengi kanamalar derin
Çatlamış bir kadeh kadar keskin

İmkansızlığımızın denizinde
Kıyıya vurmuş balıklar
Dümeni kırık gemiler
Karanlığın gözleri Deniz feneri
Ay patlamış bir lamba semada
Karanlık sisler içinde
Yüzümüz liman yalnızlığı
İçimizin bekletilmiş saatleri geri alınmış
İçimiz nemli, içimiz nehir, içimiz asi
Dışımızdaki coğrafyanın bitki örtüsüne
Hayat denmesi
Hayat bir dağ, bir ağrı
Kavuşsun bir yol yap bize
Aramızdaki mesafeden
Bir yolcu yeter
İki kişilik geçsin ömrümüzden