0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
824
Okunma
Kokun
Gemileri yüzdüren o masmavi denizi
Sokak lambaların da uyuklayan akşamı
Ayrılan aşıkların kalplerinde ki izi
Susuz ormanlıkların kimsesiz kalmış çamı
Benzemiyor hiçbiri rengarenk bahçeleri
Ne yeni çıkmış tohum , ne de kırmızı toprak
Terketti bu diyarı en güzel çiçekleri
Bir bahar kaldı bana yalnız senden kokarak
Görmezse yalnız seni dipsiz rüyalarım da
Kıvılcımlar saçarak düşlere direnirim
İşliyorken ruhuma tütsülerin tadında
Bir dilenci misali kokunu dilenirim
Düşerken rıhtımlara güneşin son renkleri
Veda’la dolu sonkez gözlerime bakarsın
Kalsam da ceset gibi bir kemik bir de deri
Sen gitte bana hayat veren o kokun kalsın.
k.a.gazioğlu
5.0
100% (4)
