KENDİ BAŞIMA

Uzaklarda
Bir köy evinin sessiz odasında
Yağmur vururken
Camlara
Gece karanlığında
Yanarken sobada ceviz kabukları
Çıtır çıtır
Uzansam somyaya
Elimde gazete, başucumda kitap
Ve de dingin, alıp götüren müziğiyle
Keman sihirbazı
Farid Farjad
......

ZAMAN TÜNELİNDE

"Hangi resmime baksam ben değilim
Yalandır kaygısız olduğum yalan"
Derken
Otuz beş yaşı
Yolun yarısı olarak
Kabul ederken
Ne kadar da haklıymış Cahit Sıtkı
Şakaklarımıza kar yağdı
Yaşayıp giderken Veysel’in bu ’iki kapılı han’ında
Dostlarla da yollar
Ayrıldı
Şöyle içimizden gelerek
Cahit Sıtkı misali
’Haydi Abbas, vakit tamam
Akşam, diyordun işte oldu akşam
Kur artık çilingir soframızı
Dinsin şu kalp ağrısı"
Diyemedik
Yıllar yılları kovalarken
Biz
Akıp giden zamanın değerini
Bilemedik"
.............................................................
Numan Kurt