BAYGIN KOKULAR
baygın kokularıyla gelince bahar
zenci bir sevişmenin kokusu siner akşamlara
avam kamarasında kahakahalar atan efendiler
bir uzun türküdür dilimizde yaşamak
yaşamak direnmektir
sütçü beygirlerine karşı

gurubun nakşı gül yüzünde
güneş yükseliyor
uçurtmasının kuyruğundan bir çocuğun
bir tek o çocuk süt beyazı gülüşlü o çocuk
ve ben varım tan ağartılarında
bir yaban çiçeği gibi filizleniyoruz
musiki dolu sabahlarda
uzaklaştıkça yaklaşıyoruz
güneşi içenlerin türküsüne

bir gün biter toprağın saltanatı
kör pencereleri fesleğen kokusu sarar
pilli bebeklerin yegane asaletiyle
avuturuz yenilgilerimizi
yeşil tepelerde özgür uçurtmalar yükselir

ey güzel çocuk
toz pembe çiçekli baharlara vurgunsun
bir yankıdır yaşamak
zincirlenmiş rüzgar ile konuşan uçurtmalarımız
elbet birgün alkım alkım salınacak
sen tohuma vurgunsun
çırçıplak özgürlüğe
suda oynaşan balığa
kız kulesinde salınan istanbula

baygın kokusuyla gelince bahar
zenci bir sevişmenin kokusu siner
beyazıt meydanına

sen tohuma vurgunsun
sen tohuma vurgunsun

Ömriye KARATAŞ