Farkı yok gündüzlerin gecelerden kara yar;
Neşteri vurgunken, adam olmaz yara yar;
Ne zaman gelir bilmem beklediğim sıra yar;
Gözümde karanlıklar, bakıp bulaşma artık;
Ben kendimden vazgeçtim sende uğraşma artık…

Zaafım yüreğimin adam olmaz ayarı;
Bekleneni bekleyen kırık bir cam kenarı;
Kim nerden bilecek ki düştüğümüz bu yar’ı;
Hasret uzun karanlık, yalnızlığım suç artık;
Bundan böyle tebessüm aynalarda güç artık…

Beni benden alana beni bıraktım çoktan;
Ne gelirse başıma şükür eyledik, haktan;
Aklımın ayarını bozdular ya hiç yoktan;
Susmaya yemin ettim, kelimeler diklendi;
Doksandokuz yarama son yaramız eklendi…

Yarınların yokluğu gözlerimde bu akşam;
Sensizlik suküt eyler sözlerimde bu akşam;
Çektiğim medet yüküm izlerimde bu akşam;
Sen yine buyur et, elbet kapın çalınır;
Şu dünyanın nimeti yar dilinden alınır…

Küfrümün kibarını beyefendi sanıyorlar;
Ya sabır çektikçe ben, sabrımı sınıyorlar;
Kederden içtim diye keyfimi kınıyorlar;
Gökkuşağı benim de renklerden habersizim;
Ezelden kimsesizdim, bu günde kimsesizim…

Ali ALTINLI – 14.01.2019
Saat: