3
Yorum
22
Beğeni
5,0
Puan
950
Okunma
Robotmuşum gibi bakma yüzüme
Bende senin gibiydim bir zamanlar
Ezildim, horlandım, hep o günlerde
Benimde duygularım vardı o zamanlar.
Acıları kanıksadım, düzene uydum
Çığrımdan çıktım, bak yapay oldum
Beni benden aldılar, yerimi buldum
Gün yüzüne çıkamazdım o zamanlar.
Hayat acımasız, altta kalan eziliyor
İnanma kimseye, insansın demiyor
Birazcık menfaate, şekillere giriyor
Bende insanlara inanırdım o zamanlar.
Ya dilsiz olacaksın, yada sağır olmalı
Yada vadide bir ağaç olarak kalmalı
Belkide sınırlar aşıp uzaklara varmalı
Farzı muhal yaşıyormuşum o zamanlar.
Robotla işim olmaz duyguları sildim
O ucube bakışların beyinlerini deldim
Bırakınca yakınmayı nasılda sevildim
Anladım ki ateş ağacıymışım o zamanlar...
Mustafa Yaman
12 ocak 2019
5.0
100% (18)
Cevap Yaz
