hani kış güneşine aldanır
çıkarsın dışarı


ardına düşürdüğü gölgen üşür ya tek başına
sarılmak ister
başka bir gölgeye


sitem eder sana
güneşe,
eşlik etmeyen sevgiliye


tabi güneş beklemez
kısalan günde


ışıktan eteğini toplar
battığı yerde..


gün biter sonra,
söz,umuda gelir

der ki;

takvimden çektiğin kuponda tek rakamla kaçırdın yine
haydi bakalım
nasipten öte yol bul kendine..

susarım sonra

ayağıma kar dolar
serçe parmağımı sarar gölgemden sonra
sus yutan üşümüşlük


dudaklarım titrer
soğuk yalar
öpmeye söz verdiğin yanağımı


günün battığı yerden
umudun kordonu dolanır sevgiye
sevgi ki sitemden doğar
kalbin elleriyle


nur topu gibi acımız olur
büyür sonra
unutulur
anı denen yetimhanede

tedavülden kalkan hayallerin
düş basar paranın tura yüzüne

ve sonra bahar gelir değil mi

güllerle boy ölçüşemez papatyalar
gelincikler güz sever
eller,
derilmeyi beklerken

sevgilim,

yak hadi kalp ocağını
inan ki çok üşüdüm


onca yolu sensiz gittim
kar dökme yollarıma

bak yine sana döndüm..