2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
699
Okunma
İyice oldu ayaklarımın altı simsiyah,
Yolların ne suçu olabilirdi ki.
İyice pişmediysem;
Hamlığımın maşallahı var!
Benden sonrası için inşa edilmiş duvarlar,
Benden öncesinde de zehirliydi,
Bedbahtı, gölgeliydi bu civarlar,
Zaten her şey yeterince garipti,
Olmaya çalışmıyordum bir şey, bir kimse,
Kazanmak istemiyordu hiç bir yanım, bir nebze,
Her şey yeterinden fazla muzdaripti,
Aşırıca, çoğunluk kayıp.
Aynıyken suratımın asma bahçelerindeki hüzün emareleri,
Her akşam, almaya geliyorken birileri;
Neşe adındaki emanetlerini...
Susuyordum, susuyordum,
Çünkü, kimsenin alınmayacağı cümleler bulamıyordum.
5.0
100% (5)
Cevap Yaz