Karanlıkta yaşarken cahiliye insanı
Geldiğin anda Mevla nur doldurdu cihanı
Türlü ahlaksızlığın olduğu o toplumdan
Cennetvari yurt kurdun çöllerde yanmış kumdan
Yollarında öleyim selam sana sultanım
Uğruna feda olsun bir değil bin kez canım


Tapıyorken insanlar helvadan heykellere
Aşkın yerleşti birden kararmış gönüllere
Getirdiğin nizamla putperesleri gerdin
Sana inananlara cennetten müjde verdin
Yollarında öleyim selam sana sultanım
Uğruna feda olsun bir değil bin kez canım


Öyle çok sevildin ki gönüllerde taht kurdun
Kalplerin inadını merhametinle kırdın
Zafer kazandın küfrün bileğini bükerek
Şehit oldu ashabın kanlarını dökerek
Yollarında öleyim selam sana sultanım
Uğruna feda olsun bir değil bin kez canım


Kimseye benzemezdi duruşun ve ahvalin
Şu dünyaya gelmedi gelmeyecek emsalin
Herşeyden üstün tuttu seni yüce Yaradan
Gıpta etti Cebrail sana daha doğmadan
Yollarında öleyim selam sana sultanım
Uğruna feda olsun bir değil bin kez canım


Güzeller güzelinden oldun hediye bir gül
Sana hayran ümmetin aşkından oldu bülbül
Sen ki gözyaşı döktün ümmetinin haline
Kurban olur ümmetin o nurdan cemaline
Yollarında öleyim selam sana sultanım
Uğruna feda olsun bir değil bin kez canım


Selva Durmaz Emir