5
Yorum
20
Beğeni
5,0
Puan
1218
Okunma
Yine üzerime düşen çiy tanesinin ıslaklığı
Uyandırıyor beni ayaz bir kış sabahı,
Isıtacakmış gibi gülümsüyor yine yalancı güneş...
Herşey iyi olacak diyor bu sabah.
Ama ben yeni bir güne uyanmaktan
Çok yeni bir hayata başlıyorum bugün
Ne kırmaktan çekindiğim bir dostum,
Ne de halime üzülecek ’bir’ kimsem var artık...
Gitmeliyim ya da...
Gidiyorum!
Kim’sesiz’liğimi de alıyorum yanıma,
Hatiften diz boyuna gelen karların bataklığında izsizce yürüyordum.
Taşları gözükmeyen takılıp düşerim
diye çekindiğim yokluğun sokağından geçiyordum.
Üzerimde geçirdiğim paltom bir de
Kırık yüreğimle eşlik ediyordum
Bir bir adımladığım yolunu...
Göğün kirliliğini örten beyazlığın semasında....
Gitmeliyim!
Bu şehirden,
Gitmeliyim!
Bu ufku kırık, dökük bir tarafı virane bataklıktan....
5.0
100% (12)
Cevap Yaz
