0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1040
Okunma
Zehr-i Şifa
Günaydın diyecek kimsem kalmadı anne.
Bir günaydını sığdıramıyorum koca güne.
Gün bana dargın,
Ben düne sargın...
Öyle sıkıştı ki dün gece kalbim
Şimdi dedim... Şimdi öleceğim.
Ruhum debeleniyor,
Ruhum çığlık çığlığa anne.
"Bırak beni, bırakda gideyim.
Hiç bu kadar dar olmamıştı yerim!
1,65’e sığamıyorum..."
Daralıyorum anne.
Zehirli bir çıban göğsüme batıyor.
Kıvranıyorum, kıvranıyorum ama ölmüyorum...
Sarmaşık tüm bedenimi sarıyor...
İlk defa birinin kalbimi parçalamasına izin veriyorum anne.
Dağılıyor zehri içime.
Uyuşuyor bedenim,
Dişimi sıkıp, "şifa olsun" diyorum çaresizce...
Zehr-i şifa olsun
D.G.K.
5.0
100% (5)
