3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
918
Okunma
İSTANBUL
İstanbul’da yine sessiz bir sabah
Üzerime çökmüş kara bulutlar
Denizin kenarında az olsa da umutlar
Dertleşmek gerekirmiş bazen yalnızlıklarla
Sessizlik ne güzelmiş
Martıların cıvıltıları kuşların uğultuları
Dalgaların sesi
Ve kulağıma fısıldayan aşkın nameleri
Esmeye başladı yine rüzgar
İçimdeki umutları alsa gitse ne var
Yağmur başladı yine çiselemeye
Yüreğimdeki volkanı söndürse ya
Güneş doğuyor yine yalnızlıklara
Olsan ne vardı şimdi yanımda
Keş kelere bırakmadan gelsen ya
Sevindirsen küllenen yüreğimi.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz