Ah Aralık!.. En çok seni severdim kaybana,
Çünkü, en sevdiğim beyazı getirdin bana.


Nereden bilebilirdim ki, bir günün de..
Bir gününün tam ortasında ki bir saatte,
Yeni filizler yeşertmeye çırpınan yüreğimi,
Siyahlara büründüreceğini...



İlk kurşun!.. Oy Aralık, sendelettin ya beni.
Hayatım boyunca gözyaşıma sebep sayacağım seni,


Kırdın kolumu kanadımı, kanattın içimdeki beni,
Attın yeniden yalnızlığın kör karanlığına...
Halbuki ümittin yaşamın ışığına,
Yüreğimin çığlığına.



Kinin diğerlerinden az olan gündüzlerden mi...
Bu ikinci kurşun da senden mi...


Başım dönüyor...
__________ gözlerim kararıyor...
___________________ yok hiç halim.
Demek ki böyle ölünüyormuş balım...
Bir gün görünürse sana hayalim,


Kulak ver, dinle sesini rüzgârın...
Fısıldayacak sana...
"seni sevdiğimi bebeğim" akan gözyaşların...


Artık duymuyorum yaşamın sesini, bitti zaman.
Son kurşun için, al götür beni Haziran.
Sevda yürekli çocukluğa armağan...