yar

sanmayın bu yürek aşkı tatmadı
vatan dedi kutlu yare hiç bırakmadı...

türkçeyle başladık bu kutsal aşka
ortaasyada yahut balkanda
yersiz yurtsuz çin saraylarında
bizdik ölüme koprü kuran
vatan için canı hiçe sayan

ölümlerle eğlendik tunç olduk yürek
sancak altıdır obamız gerekse can serek
türk oğluna muhakkak şeref gerek
onur bildik sancağı yere koymadık
şükürki namerde muhtaç olmadık

geldik anadolu yurt tum dedi
alparslan en başta giren idi
bir göç ki gökleri bile hüzün işledi
asya ağladı biz güldük
kan vererek yurt kurduk

belki devran değişti zihinler ağ dolu
belki gaflet sardı o mukaddes yolu
unutmasınlar ki o türk oğlu
bilir kanını gaflete dalmaz
bu yurtu satanlara minnet duymaz

tanrı daglı aldı ele kopuzu
bir söylevki has türk topuzu
bekle gelecek ineceği gün gaflete
ihanet eden lerin vatanına milletine...